“God resists the proud, But gives grace to the humble.”
ความหยิ่ง เป็นปัญหาใหญ่มากต่อหน้าพระพักตรพระเจ้า
รุนแรงขนาดที่เหมือนเป็นอีกฝั่งตรงข้ามพระองค์เลย มีอะไรบ้างที่พระองค์สอนเรื่องความถ่อมใจ
ยกตัวอย่างสิ่งที่ได้เรียนรู้นะครับ
ขอใช้คำว่า ลดลง ละกันนะครับ ตราบใดที่ยังอยู่ในร่างกายมนุษย์ๆอยู่ ผมคิดว่าถ้าความหยิ่งจะหมดจริงๆก็น่าจะวันพิพากษาครับ เพราะหมดเวลาอวดอ้างความดี ฉันทำนั้น ฉันทำนี้ อวดอะไรก็ไม่ได้แล้ว ความจริงจะถูกเฉลยทั้งหมด
ลก. 12:2 แต่ไม่มีสิ่งใดปิดบังไว้ที่จะไม่ต้องเปิดเผย หรือการลับที่จะไม่เผยให้ประจักษ์
รม. 2:16 ในวันที่พระเจ้าทรงพิพากษาความลับของมนุษย์โดยพระเยซูคริสต์ ทั้งนี้ตามข่าวประเสริฐที่ข้าพเจ้าได้ประกาศนั้น
รม. 12:10 จงรักกันฉันพี่น้อง ส่วนการที่ให้เกียรติแก่กันและกันนั้น จงถือว่าผู้อื่นดีกว่าตัว
พระเยซูสอนเรื่องการให้เกียรติ คือให้ถือว่าผู้อื่นดีกว่าตัว เพื่อเราจะไม่เป็นคนที่หยิ่งผยอง ถ้าเรายึดข้อนี้ให้มั่น ที่ไม่ใช่ความรู้ ชีวิตเราจะถ่อมใจได้มากขึ้น เช่น ความหยิ่งเท่าที่ผมเห็นจะเกิดขึ้นระหว่างความสัมพัน คือตัวเรากับผู้อื่น ถ้ามีตัวเราคนเดียวในโลกก็อาจจะไม่หยิ่งก็ได้ครับ เพราะไม่มีใครให้เปรียบเทียบ
เรียนรู้ที่จะมองเห็นสิ่งดีในแต่ละคน ไม่จดจำความผิดเขา จริงๆเราแทบลบความทรงจำในความคิดไม่ได้ คือเคยเห็นสิ่งไม่มีในตัวเขา แต่เราลำดับความคิดได้ครับ เช่น เห็นหน้าคนนึงปั๊ปให้นึกถึงสิ่งดีๆเขาเรียงๆมาเลยครับ แค่นี้ก็หมดเวลานึกถึงถึงแย่ๆของคนอื่นๆแล้ว